the tenth letter of the alphabet, and the sixth of the consonants;
ten, tenth.
Տառ բաղաձայն, անուանեալ Ժէ, ի կարգէ կիսաձայնից, միջակ ըստ հագագին՝ ընդ շ եւ չ.
Ժէն միջակ է շայի եւ չայի. (զի քան զշայն թաւ է, եւ քան զչայն լերկ. Թր. քեր.։)
Ժ. Լծորդ գտանի ընդ շ. զի գրի նժդեհ, նշդեհ. արխոյժ, աշխոյժ. որպէս եւ անունս աժդահակ ժաժդահակ. որ է աժտէր, վիշապ։
Ժ. Զկնի տասներորդ դարու ի յաճախել գաղղիացւոց յարեւելս, որպէս նոքա ժ հնչէին զյունական տառդ γ եւ լատ. g, որ լինին ի մեզ գ, եմուտ եւ առ ոմանս ի հայոց գրել ժ ի բառս ինչ, ուր սովորաբար եդեալ լինէր գ, ուստի եղեւ անխիտր գրել՝ մագիստրոս, եւ մաժիստռ. դիոգինէս, եւ դիոժէն. տէր յովհան, եւ կիւռժան. որպէս եւ պերփեռուժէն, իբրու պորփիւրոգէն, այն է ծիրանածին։ այլ առաւել անհեթեթ է գրչութիւնն ի (Քեր. Մագ. եւ Երզն.)
Ո աժիոս ապոստոլոս. ի աժիա թէոդոքոս. իբրու օ այիօս աբօսդօլօս. ի այիա թէոդոգոս. այսինքն սուրբ առաքեալն, սուրբ աստուածածինն։
Ժ. ՟ժ. Որպէս նշանակ թուոյ՝ է Տասն, կամ տասներորդ։
Ժ. Ի խորհուըդ գրոյս բարւոք գրեաց՝ որ ասացն.
Ժէն, ժամանակեայ զկեանքս անցաւոր, կարծել չտայ քեզ փառաւոր։ Ժէն, ժուժկալ լինել ասէ յուսումն, թէ եւ ապտակ առնուս յարբումն. (Շ. այբուբ.։)